Ham & Eggers

Eigenlijk geef ik bijna nooit een kijkje achter de schermen. Maar voor één keer maak ik een uitzondering, want het gaat om iets waar een worstel organisatie niet zonder kan. De zogenaamde enhancement talents. Wat zijn dit nu eigenlijk? Feitelijk zijn het voornamelijk lokale worstelaars, worstelaars die nog in training zijn, of veteranen die hun vaardigheden willen doorgeven aan de volgende generatie. In elke organisatie lopen ze wel rond. Kijk maar eens naar een oude aflevering van WCW Saturday Night of WCW Worldwide, daar zie je ze regelmatig.

Zelfs redelijk bekende namen als CM Punk, Ken Anderson, Johnny Swinger, Samoa Joe en zelfs Mick Foley (onder de naam Nick Foley, I kid you not), Kane (onder de naam Bruiser Mastino) en Edge (onder de naam Damon Striker) zijn het ooit geweest. Iemand die later een van de invloedrijkste figuren in het professioneel worstelen zou worden, is ook op die manier begonnen. Onder de meest belachelijke naam ooit overigens. De man die we nu kennen als Hunter Hearst Helmsley begon zijn carrière onder de naam Terra Ryzing (echt ik zou willen dat ik het verzonnen had).

Door de legendarische commentator Bobby Heenan werden ze vaak smalend Ham & Eggers genoemd (omdat ze volgens hem net genoeg verdienden om een boterham met ham en ei te kunnen betalen).

Er zijn er zelfs bij die er hun carrière van gemaakt hebben om uiteindelijk in de ring op hun rug naar de lampen te staren. Mannen als The Gambler, Fidel Sierra, Bobby Blaze, Mean Mike en Tough Tom (oftwel Disorderly Conduct) waren om het even oneerbiedig te zeggen losers. De bekendste echter waren the Brooklyn Brawler en Barry Horrozwitz (die in de WWF zelf nog een keer wist te winnen wat echt een schok was omdat hij altijd nadat hij zichzelf een schouderklop gaf op zijn rug lag en gepind werd (die winst was overigens tegen Skip van de Bodydonna’s (nogmaals ik zou willen dat ik het verzonnen had).

Uiteraard leverde het altijd wel vermakelijke partijen op waarbij het eigenlijk al vanaf het begin zonnenklaar leek wie er met de winst vandoor ging (hint: niet de generieke figuren die niemand kende en die ook nooit in de buurt van de undercard kwamen).

Waar ik met dit verhaal heen wil? Nou Bij Dutch Pro Wrestling loopt ook zo’n stel Ham & Eggers rond. Namelijk Mustang #1 en Mustang #2. Normaal weten ze nog geen deuk in een pak boter te slaan, maar bij High Voltage wist Mustang #1 vriend en vijand te verbazen door de wedstrijd tegen Carlos Roberto te winnen. Goed hij kreeg na de wedstrijd wel een ongenadig pak slaag, maar toch een win is een win. Hij heeft dus zijn Barry Horrowitz moment inmiddels gehad. Nu is de vraag of er nog meer in het vat zit. Het is mogelijk om door te stoten naar grotere dingen (zie boven), maar dat gaat allerminst vanzelf. Tegenstanders worden sterker (goed het gaat wat ver om Carlos Roberto als een slapjanus te betitelen, ik kijk wel uit), dit viel wat hem betreft in de categorie brute pech. Nu de hamvraag (heh) kan Mustang #1 dit niveau vasthouden? Ik hoop het voor hem. Het zal er niet makkelijker op worden en als het misgaat kan hij gewoon met zijn broer datgene doen waar hij goed in is. Net als hun (bijna) kleurgenoten Los Conquistadores….

Verliezen…

facebook     twitter     youtube     google     rss